Nikolay Gogol

1 Nisan 1809’da, günümüzde Ukrayna topraklarında kalan Soroçintsı’da orta halli bir toprak sahibinin oğlu olarak dünyaya geldi. Rusça ve Ukraynaca şiirler yazan ve amatör olarak oyun yazarlığı yapan babasının etkisiyle bu iki dile de hakim bir çocukluk geçirdi. Nejinsk’te bir özel lisede eğitim aldı ve bu dönemde edebiyata ilgi duymaya başladı. 1828’de mezun olduktan sonra büyük umutlarla St. Petersburg’a yerleşti. Fakat müstear isimle yayımlattığı şiirleri yerden yere vurulduğunda elindeki tüm kopyaları yok etti ve bir daha şiir yazmadı. 1831 yılında Jukovski’nin yardımıyla Puşkin’in çevresine girdi. Yine aynı yıl, Ukrayna hayatına dair yazdığı hikâyelerin ilk cildini yayımlayarak başarıya ulaştı.

Sonraki yıllarda büyük bir enerjiyle pek çok eser yazdı ama asıl tanınması Müfettiş adlı komediyle oldu. Rus bürokrasisine ayna tuttuğu için okları üzerine çeken Gogol, çareyi yurtdışına gitmekte buldu ve bu süreçte pek çok farklı ülkede yaşadı. Roma’dayken, arkadaşı Puşkin’in ölüm haberini almasıyla yıkıldı ve onun etkisiyle yazmakta olduğu Ölü Canlar romanının ilk cildini tamamladı. Ardından yazdığı Palto öyküsü ile Rus edebiyatında kendisine önemli bir yer edindi. Edebiyat çevrelerinde popülaritesi oldukça artan Gogol, hayatının son yıllarında dindar bir kimliğe büründü ve Kudüs’e hac ziyaretine gitti. 1852 yılında derin bir bunalıma girerek Ölü Canlar’ın ikinci cildini yaktı. Yemek yemeyi reddeden ve son günlerini büyük acılar içinde geçiren Gogol, 4 Mart 1852’de Moskova’da öldü. Naaşı 1931’de Novodeviçye Mezarlığı’na nakledildi.